🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
یکی داشت می رفت ....پایش به سکه ای خورد. فکر کرد سکه
طلاست...
نور کافی نبود،کاغذی را آتش زد تا آن را بهتر ببیند...
دید که یک سکه دوریالی است...بعد دید کاغذی که آتش زده یک اسکناس هزار تومانی است...با خودش گفت چی رو بخاطر چی آتش زدم؟؟؟؟؟؟
این واقعیت زندگی خیلی از ما آدم هاست...
اغلب چیزهای عظیم را به خاطر چیزهای بسیار کوچک آتش میزنیم و خودمان هم خبر نداریم....
__________________
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
*
ﮔُﻔﺘَﻢ ﺑﻪ ﻟَﺒَﺖ ﭼﯿﺴﺖ ﻧَﻬﺎﻥ ﮔُﻔﺖ ﻧَﻤَﮏ
ﮔُﻔﺘَﻢ ﻧَﻤَﮑﺖ ﺭﺍ ﺑِﻤﮑﻢ؟ ﮔُﻔﺖ ﻥَﻣﮏ
ﮔُﻔﺘﻢ نفسا ﺗﻮ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻧَﻤﮑﯽ
ﮔُﻔﺘﺎ ﺗﻮ ﭼِﻪ ﺩﺍﻧﯽ ﻧﻤﮑﻢ ﯾﺎ ﻧﻤﮑﯽ
ﮔُﻔَﺘﻢ ﭼِﻪ ﺷَﻮَﺩ ﮐِﻪ ﻟَﺐ ﻧﻬﯽ ﺑﺮﻟَﺐِ ﻣَﻦ
ﮔُﻔﺘﺎ ﺑﻨﻬﻢ ﺑِﻪ ﺷﺮﻁ ﺁﻧﮑﻪ ﻧَﻤﮑﯽ
ﺧﻮﺑﺮﻭﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﮏ
ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧَﺒﻮَﺩ ﻧﻤﮏ ٬ ﺗﻮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧﻤﮑﯽ
ﻫَﻢ ﺑﺮﮒِ ﮔُﻠﯽ ﻫَﻢ ﺷِﮑﺮﯼ ﻫَﻢ ﻧﻤَﮑﯽ
ﺑَﺮ ﺑﺮﮒ ﮔﻞ ﺳُﺮﺥ ﭼﮑﯿﺪﯼ ﻧَﻤﮑﯽ
مرا بسود و فرو ریخت هر چه دندان بود
نبود دندان، لابل چراغ تابان بود
سپید سیم زده بود و در و مرجان بود
ستارهٔ سحری بود و قطره باران بود
یکی نماند کنون زان همه، بسود و بریخت
چه نحس بود! همانا که نحس کیوان بود
نه نحس کیوان بود و نه روزگار دراز
چو بود؟ منت بگویم: قضای یزدان بود
جهان همیشه چنین است، گرد گردان است
همیشه تا بود آیین گرد، گردان بود
همان که درمان باشد، به جای درد شود
و باز درد، همان کارنخست درمان بود
کهن کند به زمانی همان کجا نو بود
و نو کند به زمانی همان که خلقان بود
بسا شکسته بیابان، که باغ خرم بود
و باغ خرم گشت آن کجا بیابان بود
همی چه دانی؟ ای ماهروی مشکین موی
که حال بنده از این پیش بر چه سامان بود؟!
به زلف چوگان نازش همی کنی تو بدو
ندیدی آن گه او را که زلف چوگان بود
شد آن زمانه که رویش به سان دیبا بود
شد آن زمانه که مویش به سان قطران بود
چنان که خوبی مهمان و دوست بود عزیز
بشد که باز نیامد، عزیز مهمان بود
بسا نگار، که حیران بدی بدو در، چشم
به روی او در، چشمم همیشه حیران بود
شد آن زمانه، که او شاد بود و خرم بود
نشاط او به فزون بود و غم به نقصان بود
همی خرید و همی سخت، بیشمار درم
به شهر هر گه یکی ترک نار پستان بود
بسا کنیزک نیکو، که میل داشت بدو
به شب ز یاری او نزد جمله پنهان بود
به روز چون که نیارست شد به دیدن او
نهیب خواجهٔ او بود و بیم زندان بود
نبیذ روشن و دیدار خوب و روی لطیف
اگر گران بد، زی من همیشه ارزان بود
دلم خزانهٔ پرگنج بود و گنج سخن
نشان نامهٔ ما مهر و شعر عنوان بود
همیشه شاد و ندانستمی که، غم چه بود؟
دلم نشاط وطرب را فراخ میدان بود
بسا دلا، که به سان حریر کرده به شعر
از آن سپس که به کردار سنگ و سندان بود
همیشه چشمم زی زلفکان چابک بود
همیشه گوشم زی مردم سخندان بود
عیال نه، زن و فرزند نه، مئونت نه
از این همه تنم آسوده بود و آسان بود
تو رودکی را -ای ماهرو!- کنون بینی
بدان زمانه ندیدی که این چنینان بود
بدان زمانه ندیدی که در جهان رفتی
سرود گویان، گویی هزاردستان بود
شد آن زمانه که او انس رادمردان بود
شد آن زمانه که او پیشکار میران بود
همیشه شعر ورا زی ملوک دیوان است
همیشه شعر ورا زی ملوک دیوان بود
شد آن زمانه که شعرش همه جهان بنوشت
شد آن زمانه که او شاعر خراسان بود
کجا به گیتی بوده‌ست نامور دهقان
مرا به خانهٔ او سیم بود و حملان بود
که را بزرگی و نعمت ز این و آن بودی
مرا بزرگی و نعمت ز آل سامان بود
بداد میر خراسانش چل هزار درم
وزو فزونی یک پنج میر ماکان بود
ز اولیاش پراکنده نیز هشت هزار
به من رسید، بدان وقت، حال خوب آن بود
چو میر دید سخن، داد داد مردی خویش
ز اولیاش چنان کز امیر فرمان بود
کنون زمانه دگر گشت و من دگر گشتم
عصا بیار، که وقت عصا و انبان بود
ﺑﻨﺪﻩ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺁﺳﺘﯿﻦ ﺭﺍ
ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺗﺴﻮﯾﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻓﺎﮐﺘﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﻭﻻ ﭘﻬﻨﺎ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺗﻼﺵ ﻃﺮﺡ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻓﺮﺩﺍ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﻫﻤﺘﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﺗﺎ ﻋﺮﺵ ﺍﻋﻼ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺧﺸﺖ ﺍﻭﻝ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﺑﺮﺯﻣﯿﻦ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﯼ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺛﺮﯾﺎ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺩﻓﺘﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﻢ، ﺯﯾﺮﺵ ﺍﻣﻀﺎ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺗﻮﭖ ﻏﻢ ﮔﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﯾﮏ ﺷﻮﺕ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ
ﺯﻧﻢ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺳﺘﭗ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﯾﮏ ﮔﻞ ﻓﻨﯽ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﺩﺭ، ﺑﻔﺮﻣﺎ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻥ ﮐﺎﺭ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﭘﻨﺒﻪ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﭼﺮﺥ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺑﺮ ﻣﺮﺍﺩﻡ ﮔﺮ ﻧﺮﻓﺖ ﺧﻮﺩ ﺳﻮﺍﺭﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ
ﭘﺎ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ
ﺗﺎ ﻃﺮﻑ ﻫﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﻫﻢ ﺁﻥ
ﻃﺮﻓﻬﺎ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ !
ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﯾﺎﺭﻡ ﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ﯾﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﻧﻪ ﺍﻭ، ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﮔﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻃﺒﻌﺎً
ﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻧﺎﺑﻬﻨﺠﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﻫﻤﻪ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻡ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻧﺎﺑﻬﻨﺠﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎﯾﻪ ﺷﺮﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﻃﻮﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﺧﻮﺩﻡ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻡ
ﻭﻟﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﻭ ﺩﯾﺸﺐ ﺩﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺑﺎ ﺻﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺎﺯﯼ :
ﺧﻮﺩﺕ - ﯾﺎﺭﺍ -! ﻣﺮﺽ ﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﭘﻨﺪﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﯾﺶ ﺷﮏ ﺩﺍﺭﻡ
ﮐﻨﻮﻥ ﺩﯾﺪﯼ ﺑﯽ ﻋﻠﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺻﺮﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ؟
ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﺭﺁﺭﯼ ﺳﺮ ﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭﻡ؟
ﮐﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻡ ﺷﺪﻩ ﻣﺸﺘﻖ ﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺮﺍ ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﮐﺮﺩﻥ؟
ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺩﺳﺖ ﮐﺲ - ﻏﯿﺮ ﺗﻮ - ﺍﻓﺴﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺁﺑﺮﻭ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﯽ، ﺑﯽ ﺁﺑﺮﻭ ! ﺷﺮﻣﯽ
ﮐﻨﻮﻥ ﻧﻘﻞ ﻣﺤﺎﻓﻠﻬﺎﺳﺖ ﺁﻣﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﻧﻪ ﭘﻮﻟﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ، ﻧﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﻢ ﭘﺎﺱ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﻃﻠﺒﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺪﻫﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺟﻮﺍﻥ ﮔﻮﯾﻨﺪ
ﻭﻟﯽ ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﺳﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻡ
"من گرفتم تو نگیر"
شاعر: ایرج میرزا
زن گرفتم شدم ای دوست به دام زن اسیر
من گرفتم تو نگیر!
چه اسیری که ز دنیا شده ام یکسره سیر
من گرفتم تو نگیر!
بود یک وقت مرا با رفقا گردش و سیر
یاد آن روز بخیر....
زن مرا کرده میان قفس خانه اسیر
من گرفتم تو نگیر!
یاد آن روز که آزاد ز غمها بودم
تک و تنها بودم....
زن و فرزند ببستند مرا با زنجیر
من گرفتم تو نگیر!
بودم آن روز من از طایفه درد کشان
بودم از جمع خوشان...
خوشی از دست برون رفت و شدم لات و فقیر
من گرفتم تو نگیر!
ای مجرد که بود خوابگهت بستر گرم
بستر راحت و نرم...
زن مگیر؛ ورنه شود خوابگهت لای حصیر
من گرفتم تو نگیر!
بنده زن دارم و محکوم به حبس ابدم
مستحق لگدم....
چون در این مسئله بود از خود مخلص تقصیر
من گرفتم تو نگیر!
من از آن روز که شوهر شده ام خر شده ام
خر همسر شده ام...
می دهد یونجه به من جای پنیر
من گرفتم تو نگیر!
این متن را به تمام آقایانی که نیاز به خنده دارند بفرستید
بنام خدایی که قیف آفرید
کلاه وکمربند و کیف آفرید
برای تمیزی نوع بشر
سفیداب وصابون ولیف افرید
یکی را شکم داده چون بشکه ای
مرا کارمندی نحیف آفرید
برای فریب همه مردها
ازاین جنسهای لطیف آفرید
یکی راپراز فیس وباد وغرور
یکی را بشدت ضعیف آفرید
یکی هم چلاق ومشنگ است ولی
دماغ ولبش راردیف آفرید
یکی رااتو کرده و شیک وپیک
یکی را پلشت و کثیف آفرید
وایران زمین رابسی نفت داد
ولی دزدهای شریف آفرید
برای عدالت بما دولتی
چنان پاکدست و عفیف آفرید
خدایی که درعصر تحریمها
به یکباره مردی حریف آفرید
پس از هاله ی نور ازبهرما
محمد جواد ظریف آفرید
ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺪﯾﺪﺍ ﮔﺮﺩ ﻭ ﭼﺎﻕ
ﭘﺮﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﯿﮑﻠﺶ ﻧﺼﻒ ﺍﺗﺎﻕ!
ﺩﺭﺩﺳﺮﻫﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﻭﺯﻥ ﺯﯾﺎﺩ
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﺳﺖ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﯽ ﺟﻬﺎﺩ !!
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻌﺪﻩ ﺭﺍ
ﺗﺎ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﯾﮏ ﻭﻋﺪﻩ ﺭﺍ
ﺭﻓﺘﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﯾﻦ ﭘﺰﺷﮏ ﻭ ﺁﻥ ﭘﺰﺷﮏ
ﺩﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﺣﺎﺻﻠﺶ ﺑﻮﺩﻩ ﺯﺭﺷﮏ!!
ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﺵ ﻫﺮﺭﮊﯾﻤﯽ، ﺑﻮﺩﻩ ﮐﺸﮏ !
ﮐﺮﺩﻩ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﻭﭼﺸﻢ ﺩﻭﺳﺖ، ﺍﺷﮏ !
ﺍﻭﻟﺶ ﮐﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻗﺪﺭﯼ ﻭﺯﻥ ﻭﯼ
ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻭﺿﺎﻋﺶ " ﻭﺭﯼ ﮔﻮﺩ" ﻭ" ﺍﻭﮐﯽ!"
ﺗﺎ ﮐﻪ ﻗﻄﻌﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﯾﮑﻬﻔﺘﻪ، ﻭﻟﯽ
ﭼﺎﻕ ﺗﺮ ﮔﺸﺘﻪ ﺯ ﻭﺿﻊ ﺍﻭﻟﯽ ...
ﺗﺎ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﭘﯿﺶ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﻗﻀﺎ
ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻧﺎﻗﻼ !
ﻣﯽ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﭘﺎﯾﺶ ﻭﻟﻮ
ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻭ ﻓﯿﻠﻢ ﻭ ﺷﻮ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻓﯿﻠﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ
ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﮔﻬﯽ ﻫﺎﯼ ﭼﺎﺧﺎﻥ !
ﺭﻭﯾﺶ ﻣﻮﯼ ﮐﭽﻠﻬﺎ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺳﻮﺕ!
ﯾﺎ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ ﺁﺑﺠﻮ ، ﺁﺑﺴﻮﻟﻮﺕ !
ﺁﻧﭽﻪ " ﭘﯽ ﮐﯽ" ﺭﺍ ﮐﻨﺪ ﻣﺜﻞ "ﺳﻤﻨﺪ!"
ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ !!
ﺩﺍﺭﻭﯼ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺳﺎﯾﺰ ﻓﻼﻥ
ﺩﺍﺋﻤﯽ ﻭ ﺑﯽ ﻋﻮﺍﺭﺽ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ !!
ﺑﻌﺪ ﮐﻠﯽ ﺩﯾﺪﻥ ﺧﺎﮎ ﺗﻮ ﺳﺮﯼ !
ﺩﯾﺪﻩ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺕ ﻗﺮﺹ ﻻﻏﺮﯼ!
ﺗﺎ ﻣﮕﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﺣﺠﻢ ﻋﻈﯿﻢ
ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﺻﻬﺎ ﺳﻮﯼ ﺭﮊﯾﻢ ...!!
*********************
ﻣﺎﻫﻬﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻋﺮﯾﺾ
ﺑﻮﺩﻩ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺣﺎﻻ ﻣﺮﯾﺾ !
ﻣﻌﺪﻩ، ﺁﺵ ﻭ ﻻﺵ ﻭ ﭘﻮﺳﯿﺪﻩ ﮐﺒﺪ
ﺑﻪ ﺩﯾﺎﺑﺖ ﻫﻢ ﺷﺪﯾﺪﺍ ﻣﺴﺘﻌﺪ !
ﺑﻌﺪ ﺻﺮﻑ ﻭﻗﺖ ﻭ ﯾﮏ ﺧﺮﻭﺍﺭ ﭘﻮﻝ
ﺗﺎﺯﻩ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﮔﺎﮔﻮﻝ !
ﺗﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺭﺳﻢ، ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﻗﺪﯾﻢ
ﺩﺭﺩ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺭﮊﯾﻢ!!
ﯾﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﯽ: ﺍﯾﻦ ﺭﮊﯾﻢ ﻭ ﺁﻥ ﺭﮊﯾﻢ
ﺑﻮﺩﻩ ﺑﯽ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺍﺯ ﻋﻬﺪ ﻗﺪﯾﻢ
.. ... .. ... .. ...
ﺷﺌﺮﻫﻮﺕ ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺷﯿﺮﻣﺤﻤﺪ (ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻭﻝ ﺑﻠﻮﭼﯽ )
ﺷﺎﻋﺮ : ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻋﺒﺎﺱ
ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ : ﻣﻼ ﮐﻤﺎﻟﻬﺎﻥ ﻫﻮﺕ ﻭ ﻗﺎﺩﺭﺑﺨﺶ ﻣﻼﺯﻫﯽ
ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭ ﻭ ﺻﻒ ﺯﯾﺐ ﺍﯾﺖ ﭘﻪ ﺷﺎﻫﯿﻦ ﻗﺎﺩﺭﺍ
ﻣﺪﺡ ﻭ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﭘﻪ ﺩﺭﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﯿﮕﻤﺒﺮﺍ
ﻫﺮﭼﻬﺎﺭ ﮔﻮﻫﺮﻣﻦ ﺳﺘﮏ ﺍﻧﺖ ﯾﮑﺒﺮﺍ
ﺍ ﺩﻭﺋﯿﻦ ﺷﻬﺰﺍﺩﮒ ﺍﻣﺎﻡ ﭼﻤﺎﻧﯽ ﺳﺮﺍ
ﺩﻋﺎﯼ ﻟﻮﺗﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻋﺒﺪﺍﻟﻘﺎﺩﺭﺍ
ﮔﺪ ﭼﻪ ﻣﺪﺣﺎﻥ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺍﺕ ﺑﯿﻼﻥ ﺭﻧﺪﺗﺮﺍ
ﻣﻦ ﮐﺴﻪ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﭘﻪ ﻣﺰﻥ ﻧﺎﻣﯿﻦ ﻣﻬﺘﺮﺍ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﮔﺎﻟﻮﻥ ﺟﻮﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﻧﻮﮐﯿﻦ ﺩﭘﺘﺮﺍ
ﭘﺮ ﮔﻬﯿﻦ ﻫﻮﺕ ﺩﺭﺣﺪﯾﺴﯿﻦ ﺩﺍﻧﺸﻮﺭﺍ
ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ ﺷﯿﺮﻣﺤﻤﺪ ﺳﺨﯽ ﺣﺎﺗﻢ ﺩﺭﻭﺭﺍ
ﻧﺸﺘﮓ ﺍﺕ ﺑﺎﮔﯿﻦ ﮐﻮﭼﻮﻧﮑﺸﯿﻦ ﮔﻮﺍﺗﮕﺮﺍ
ﺑﺮ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﭘﺎﺷﮏ ﺍﺕ ﻫﺮﮔﻮﺭﺍ
ﭼﻮﺭﻭ ﻭﻣﺴﮑﯿﻦ ﻭﮔﺮﯾﺒﺎﻧﯽ ﺍﭘﺴﺮ ﺍﺕ
ﻧﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﺍﺕ ﺑﻬﺮﺕ ﭘﻪ ﻭﺍﺭ ﻭﺑﺰﮔﺮﺍﻥ
ﺯﺭﺗﮓ ﺍﺕ ﺑﺮﺍﺗﺎﻥ ﺍﻧﭽﻮﮐﻪ ﻣﯿﺮﯾﻦ ﭼﺎﮐﺮﺍﺕ
ﮐﻞ ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻃﺮﻑ ﻧﺎﻣﯽ ﻇﺎﻫﺮﺍﺕ
ﺩﻭﺭﻫﻤﺎﺭﻭﭼﯽ ﻭﺵ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﮐﻮﭼﻮ ﺑﺮﻫﻢ ﺍﺕ
ﺳﯿﺪ ﻭﺷﯿﻪ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﺎﻫﺎﻧﯽ ﻣﻨﺰﻝ ﺍﺕ
ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮔﭗ ﻭﻣﺠﻠﺲ ﻭﺗﺮﺍﻥ ﺟﺎﮔﻪ ﺍﺕ
ﻫﻮﺕ ﻣﺰﻥ ﭘﻬﺮﯾﻦ ﮔﻮﻥ ﻭﺕ ﻭﺑﺮﺍﺗﺎﻥ ﺳﺮﺟﻢ ﺍﺕ
ﺩﯾﮑﯽ ﺍﺕ ﺭﺍﺝ ﺍﻫﻨﯿﻦ ﭘﻬﻼ ﮐﺎﺋﻢ ﺍﺕ
ﺟﯽ ﻫﻤﺎ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﻫﻤﺎ ﺭﻭﭼﯽ ﻭﺵ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﮐﻪ ﮐﻮﭼﻮﻭﺭﻧﺎ ﺯﻫﻤﺠﻨﯿﻦ ﺩﺭﻫﺎ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﮐﺎﺭﺳﺮ ﻭﺟﺘﮏ ﮔﻮﻥ ﮔﻼﻣﺎﻥ ﺷﺮﮐﺎﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﮐﯿﻠﮓ ﻭﻧﻮﮐﺒﻨﺪﯾﻦ ﺩﮔﺎﺭﺍﺵ ﮔﻠﺰﺍﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﺳﺮﻧﺘﺎﺑﯿﻦ ﮐﺎﻧﺘﮏ ﺑﺮﻭﺕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﮔﺮﮐﯽ ﮔﻮﻥ ﺩﻩ ﺗﯿﺮﯾﻦ ﮐﺘﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﮕﺎﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﭘﯿﺶ ﺩﻩ ﻭﻫﻤﯿﻼﻥ ﻋﺠﺐ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﺍﺭ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﮔﺮﺩﺵ ﻭﺳﯿﻼﻥ ﭘﺮﻭﮐﺎﺏ ﭘﯿﻼﻥ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﻫﺮﭼﯽ ﻣﻨﯽ ﻫﻮﺕ ﺍﻣﺮﮐﺖ ﭘﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﻫﻮﺕ ﻣﺰﺍﺭﺑﯿﻤﯿﻦ ﺩﺭﮐﺪﯾﻢ ﺑﯿﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﭼﻮﺭﻭ ﻭﻣﺴﮑﯿﻦ ﻭﮔﺮﯾﺐ ﺩﺭﺩﻭﺍﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﺍﻭﻣﺮﯼ ﻧﺴﻞ ﺍﺑﻦ ﺍﺯﻫﻮﺕ ﺑﺠﺎﺭﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﺷﻬﺪﺍﺩ ﭼﻮﺗﺎ ﺗﻮﺍﺭﯾﺨﺎﻥ ﻣﻦ ﯾﺎﺕ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ
ﻫﺎﺗﺮﻧﯿﺴﺖ ﺍﺕ ﮐﻮﺭﻭﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﭼﻮﺵ ﮐﻨﺖ
ﻫﻤﺊ ﺭﻭﭼﺎﻥ ﺑﯽ ﺍﻫﺘﺒﺎﺭﮔﻮﻥ ﻣﺎﻥ ﺩﺭﻭﻩ ﮐﻨﺖ
ﺑﺪ ﺗﻤﯿﺰﯾﻦ ﺯﺍﻟﺊ ﮐﻪ ﻭﺗﯽ ﻣﺮﺩﺍ ﻭﯾﻞ ﮐﻨﺖ
ﺳﺎﭖ ﮐﻨﺖ ﮔﯿﻮﺍﺭﺍ ﭘﻪ ﺩﮔﻪ ﻣﺮﺩﺉ ﻣﯿﻞ ﮐﻨﺖ
ﻫﺠﺮﯼ ﺳﻦ 1356 ﺳﯿﺰﺩﻩ ﺳﺪ ﻭﭘﻨﺠﺎ ﻭﺷﺸﺎ
ﯾﮏ ﺍﻧﺎ ﮔﺎﻩ ﻟﮓ ﺍﺗﮓ ﺩﻭﺭ ﭘﻪ ﮔﺮﺩﺷﺎ
ﺍﻧﭽﻮﺳﯿﺎﺩ ﻧﺸﺘﮓ ﺍﺕ ﺷﯿﺘﺎﻥ ﺳﺮﮐﺸﺎ
ﻫﺰﺩﺭﻭﭘﺮﯼ ﮐﺶ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﭘﮑﺮ ﺩﺍﻧﺸﺎ
ﺷﻮﺭﻭﯼ ﺍﻭﺭﺕ ﻭﺍﯾﺮﮐﺖ ﺍﻧﺖ ﻧﺰ ﺍﺗﺸﺎ
ﺷﻮﺭﻫﺎﻥ ﺑﺮﺗﮓ ﻟﮓ ﺍﺗﮓ ﺍﺱ ﭘﻪ ﺟﺶ ﺟﺸﺎ
ﺑﺰﺍﻥ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻋﺒﺪﯼ ﺧﺎﻥ ﺳﺮﻧﺘﺎﺑﯿﻦ ﻣﺎﻥ ﮔﺮﺩﺷﺎ
ﺳﺮﮔﺮﺩ ﻣﻨﺼﻮﺭﯼ ﺑﺴﺘﮓ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪﻩ ﭘﺴﺎ
ﻫﻮﺕ ﻣﺰﻥ ﭘﻬﺮﯾﻦ ﮔﻮﻥ ﻭﺕ ﻭ ﺑﯿﻼﻥ ﭼﻨﺪ ﮐﺴﺎ
ﻣﺎﻥ ﻫﻤﺎ ﺭﻭﭼﯽ ﻫﻮﺭﺍﺕ ﮔﻮﻥ ﺧﺎﻥ ﻣﺠﻠﺲ
ﺍﮔﻮﺯﯼ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻫﺮﮐﺲ ﻭﺗﯽ ﺟﺎ ﮔﻪ ﻭﺵ ﮐﺘﮓ
ﺍ ﺍﻓﺴﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﺎﻥ ﺍﻭﻝ ﮔﺮﻧﺪﺍ ﺩﺭﺷﺘﮓ
ﻧﺎﻡ ﻫﻮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻣﺎﻥ ﺩﭘﺘﺮﺍﻥ ﺩﺭﺝ ﺳﺒﺖ ﮐﺘﮓ
ﺍﻓﺴﺮ ﻭ ﻫﻮﺕ ﻭﺣﺎﺟﯿﺎﻥ ﺗﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﻣﺪﺗﺎ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﯾﮏ ﺭﻭﭼﺊ ﻫﺪﺍﻭﻧﺪ ﮐﺪﺭﺗﺎ
ﺯﻫﻤﺠﻨﯿﻦ ﺷﯿﺮﺍ ﮔﺮﺩﺵ ﻭﺳﯿﻞ ﻣﯿﻞ ﮐﺘﮓ
ﻧﯿﺖ ﭘﻪ ﺑﺎﮔﯿﻦ ﺟﻠﮕﻬﺎﻧﯽ ﺳﯿﻞ ﺷﺘﮓ
ﮐﯿﻠﮓ ﻭﺩﺷﺖ ﻭﮐﻮﺭﺩﭖ ﻭﺯﯾﺪﺉ ﺳﯿﻞ ﮐﺘﮓ
ﺑﺰﺍﻥ ﺭﻭﭺ ﻫﻤﺎ ﺍﻧﺖ ﮐﻪ ﻣﮑﺮﺉ ﮔﺪﺍﺭﺳﺎﺯﺍﺗﮓ
ﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﯾﮏ ﻓﻮﺟﺊ ﺟﻢ ﺟﺘﮓ
ﺗﻮﺍﺭﺵ ﭘﻪ ﻫﻮﺕ ﻣﻠﮕﯽ ﺑﺎ ﻻﺩ ﮐﺘﮓ
ﻣﺎ ﺗﺌﯽ ﻣﺎﻣﻮﺭﯾﻦ ﺗﺮﺍﻓﻮﺝ ﺳﺮﻫﻨﮓ ﻟﻮﺕ ﺍﺗﮓ
ﺗﻮ ﻭﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﻬﺘﺮﺉ ﮐﺎﻧﯿﻦ ﻟﯿﮏ ﺍﺗﮓ
ﻣﺮﭼﯽ ﺑﯿﺎ ﺣﺎﺿﺮﺑﺊ ﻣﺌﯽ ﮐﺎﺭﻭﻫﺰﻣﺘﺎ
ﺍ ﮐﻮﭼﻮﯼ ﺳﺮﺧﯿﻠﯿﻦ ﻣﺮﺍﺩﺍﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﮐﺘﮓ
ﭼﮏ ﺗﺮﯾﻨﺖ ﻭﮔﻮﺷﺘﺊ ﮔﻮﻥ ﻫﺮﺳﯿﻦ ﺑﺊ ﻣﺘﺎ
ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻦ ﭘﺮﻭﺍ ﭘﺮ ﺗﺌﯽ ﺑﯿﻢ ﻭ ﺩﻫﺸﺘﺎ
ﭼﻮ ﺗﻮﻥ ﻭﺭﻧﺎ ﺍﺗﮑﮓ ﻭﭼﻨﺪﺉ ﺑﺎﺯ ﺷﺘﺎ
ﻣﻦ ﺍﻣﯿﺖ ﻭﺍﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻭﺗﯽ ﺭﺏ ﮐﺪﺭﺗﺎ
ﺷﮑﺮ ﺍﻧﺖ ﮐﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻣﺖ ﮐﺘﺎ
ﺩﺳﺖ ﺑﻨﺪﺍﻥ ﮔﻮﻥ ﭘﺮﺩﮒ ﭘﻮﺷﺎ ﭘﻨﺞ ﻧﻮﺑﺘﺎ
ﻧﻬﺊ ﻣﻦ ﺍﻧﮑﺎﺭ. ﺷﮑﺮﺍﻧﺖ ﭼﻪ ﺭﺏ ﮐﺪﺭﺗﺎ
ﻫﺮﭺ ﺑﺪ ﻭﻧﯿﮑﯽ ﭘﺮﻣﻦ ﺷﺎﻩ ﻭﺍﻩ ﺍﺗﺎ
ﭘﺎﺩﺍ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﮐﻪ ﻣﻦ ﻭﺕ ﮐﺎﯾﺎﻥ ﺍﻟﺒﺘﺎ
ﻫﻮﺕ ﻣﺰﻥ ﭘﻬﺮﯾﻦ ﮔﻮﻥ ﻭﺕ ﻭﭼﻨﺪﺉ ﺳﻨﮕﺘﺎ
ﻫﻤﺎ ﺷﯿﻪ ﻓﻘﯿﺮﺗﺮﺯﯾﻦ ﮔﻮﻥ ﺍﺕ ﻫﻮﺕ ﺳﻨﺘﺎ
ﺍ ﮐﺴﮕﻠﯿﻦ ﺳﺎﻻﺭ. ﮔﻮﻥ ﻫﻤﺎﯾﺎﻥ ﻫﻮﺭ ﺷﺘﮓ
ﮔﻮﺳﺖ ﺍﻧﺖ ﭼﻪ ﺩﮎ ﺟﻤﺒﺮﯼ ﻫﻮﺭﺍﻥ ﺑﻦ ﺟﺘﮓ
ﺷﺮﺗﮓ ﻭﺍﻫﺮﺍﻥ ﻣﺎﻥ ﻫﻤﺎ ﺭﻭﭼﯽ ﺳﺮﮐﺘﮓ
ﮐﻮﺷﺎ ﮐﺶ ﺍﺕ ﻭﺟﻤﺒﺮﺍﻥ ﮔﻮﺍﺭﺷﺖ ﻣﺎﻥ ﮐﺘﮓ
ﺑﺮﻫﻨﮕﯿﻦ ﺩﻧﺎ ﮔﭙﺘﮓ ﺍﺕ ﺑﻮﺟﯿﮓ ﻧﻮﺑﺘﺎ
ﭘﻠﻤﻞ ﺷﺎﮒ ﭼﻪ ﭼﻨﺪﻧﯿﻦ ﺩﻭﺭﺍ ﻟﯿﺖ ﺍﺗﮓ
ﻧﻮﻥ ﺯﺍﻧﺘﮓ ﻫﻮﺕ ﮐﻪ ﻣﺌﯽ ﻭﺷﺪﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭﯾﮓ ﺟﺘﮓ
ﻫﺎﺗﺮﯼ ﺷﺸﺘﮓ ﭼﻪ ﮐﻮﭼﻮﺉ ﻋﯿﺶ ﻭﻋﺸﺮﺗﺎ
ﭼﻪ ﺟﻦ ﻭ ﭼﮏ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﻣﻠﮑﺘﺎ
ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ ﺳﺮﻧﺘﺎﺑﯿﻦ ﭘﺮ ﻫﻤﺘﺎ
ﭼﻮ ﺩﯾﮕﯽ ﺟﻮﺵ ﺍﺕ ﭘﯿﺴﺮﯼ ﺯﻫﺮﻭﮐﻨﺘﺎ
ﺩﺳﺘﺊ ﺳﮏ ﮐﺖ ﻣﺎﻥ ﺑﺪﺗﻤﯿﺰﯾﻦ ﺑﺪ ﻫﺮﻣﺘﺎ
ﺍﻧﭽﻮ ﮔﻮﺳﭙﻨﺪ ﻫﻨﺠﺮﺉ ﻻﭖ ﺳﮏ ﮐﺘﮓ
ﻣﺜﻞ ﮐﺴﺎﺏ ﺳﯿﻨﮓ ﻭﻭﻧﮓ ﭼﺮﻡ ﺟﺘﮓ
ﺑﺮﻧﻮﺍﻟﻤﺎﻧﯽ ﭼﻪ ﭼﻤﺎﯾﯽ ﺩﺳﺖ ﺯﺗﮓ
ﭘﺮﺯﻫﺊ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺍ . ﺑﺪﯾﮕﺎﻥ ﭼﭙﯽ ﮐﺘﮓ
ﺍﺳﭙﺮﯾﻨﮓ ﺗﻮﭘﮑﺊ ﭼﻤﺎ ﺟﺎﻩ ﻫﺖ ﺍﺗﮓ
ﻟﺘﮏ ﺩﺳﺖ ﭼﻪ ﻧﯿﻤﮓ ﺭﺍﻩ ﮔﺖ ﺍﺗﮓ
ﺍﺳﻨﯿﻦ ﻣﯿﻞ ﺯﺭﺗﮓ ﭼﻮﻣﺎﻧﻨﺪﻩ ﺷﺘﮓ
ﻣﻨﺎﻥ ﻣﻨﺎﻥ ﺩﯾﻢ ﭘﻪ ﻫﻮﻧﯿﮕﺎﻥ ﺷﺘﮓ
ﺟﻨﮓ ﮔﻮﻥ ﺟﻮﺭﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﯽ ﻭﺍﺭﯼ ﮐﺘﮓ
ﭼﺊ ﮔﻮﺭﺍ ﻫﻮﺕ ﭼﺎ ﮔﻮﺭﺍ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺳﻮﺍﺭ
ﺟﻨﮓ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻟﮓ ﺍﺗﮓ ﺗﺒﻼﻧﯽ ﺗﻮﺍﺭ
ﺑﺰﺍﻥ ﮔﻮﻧﺪﻻﻥ ﭘﺮﯾﻨﺘﯿﻦ ﻧﻬﮕﯿﻦ ﻋﺎﻟﯽ ﺗﺒﺎﺭ
ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ ﺷﯿﺮﻣﺤﻤﺪ ﮐﻮﭼﻮﺉ ﻭﺍﻟﯽ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭ
ﺍﯾﺮﺍﺗﮏ ﭼﻪ ﺳﺎﻧﺪﯼ ﺩﺭﯾﭙﮕﺎﻥ ﺩﻧﮕﯿﻦ ﺳﺮﻣﭽﺎﺭ
ﺷﯿﻪ ﻓﻘﯿﺮ ﺗﺮﺯﯾﻦ ﻫﻮﺕ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﻭ ﻫﻤﮑﺘﺎﺭ
ﭘﻬﮏ ﺷﻬﯿﺪ ﺑﯿﺖ ﺍﻧﺖ ﭘﺮﮐﺮﺍﻣﺎ ﺗﯿﻦ ﺑﺮﮐﺖ ﺩﺍﺭ
ﭘﯿﺮﻣﺤﻤﺪ ﻫﺪﺍﺩﺍﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭ
ﻣﻼ ﺍﻭﻣﺮ ﺍﺑﻦ ﺩﻟﻤﺮﺍﺩ ﻣﻠﯿﻦ ﺯﯾﺐ ﻭﺳﺎﺭ
ﮔﻮﻥ ﻣﻨﯽ ﻫﻮﺕ ﮐﭙﺘﮓ ﺍﻧﺖ ﻧﺰﯾﮏ ﮔﻮﺭ ﭘﻪ ﮔﻮﺭ
ﺯﻫﺮﮐﻦ ﻭ ﭘﺮ ﺟﻮﺵ ﺍﺕ ﻏﻼﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﯿﺮ ﻧﺮ
ﺍﺑﻦ ﺟﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻮﻧﮏ ﻭﻝ ﭘﻞ ﻭ ﺑﺮ
ﻣﺮﺗﮓ ﮔﻮﻥ ﻫﻮﺕ ﺗﻮﺭﻭﺍﻥ ﺟﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺴﺮ
ﺑﺮﻫﻨﮕﯿﻦ ﺩﻧﺊ ﻭﭘﺘﮓ ﺍﻧﺖ ﭘﻨﭻ ﻭﺷﺶ ﻫﻤﮑﻨﺎﺭ
ﭘﻨﭻ ﺟﺮﯾﻦ ﻭﺭﻧﺎ ﯾﮑﯽ ﻫﻤﺎ ﺳﺮﺧﯿﻠﯿﻦ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭ
ﺩﻭﺭﺑﺪﻝ ﺑﯿﺘﮓ ﮐﻮﭼﻮﺉ ﺭﻧﮓ ﺑﯿﺘﮓ ﮔﺒﺎﺭ
ﮔﺮﯾﻮﻧﺖ ﻣﺌﯽ ﮐﻮﺕ ﻣﺎﺗﻢ ﺍﻧﺖ ﮐﻮﻩ ﻭﺩﺭﭼﮏ ﻭﺩﺍﺭ
ﻫﺘﻠﯽ ﻣﺎﻫﯿﻦ ﺟﻦ ﺍﻧﺖ ﺯﺍﺭﯼ ﻭ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭ
ﺩﺭﺣﺪﯾﺴﺎﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﮑﻦ ﺟﻨﺖ ﮔﻞ ﻭﮔﻠﺰﺍﺭ
ﻣﻦ ﻋﺎﺟﺰﯼ ﭘﺮﯾﺎﺗﺎﻥ ﮐﻨﺎﻥ ﺭﺑﯽ ﮔﻮﺵ ﺑﺪﺍﺭ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺗﻮﭼﺮﯼ ﻫﺪﺍ ﮔﻮﻧﺪ ﺑﺪﺍﺭ
ﺍ ﻏﻠﻂ ﭘﻬﻤﯿﻦ ﮐﺴﻪ ﻭﮔﭙﺎﻥ ﭼﻮ ﻣﯿﺎﺭ
ﭘﺮﯾﺎﺕ ﮔﻮﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﮑﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﻫﺎﮐﺴﺎﺭ
ﺩﯾﻦ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﻋﺰﺕ ﻭﻟﺠﺎ ﺑﺮﮐﺮﺍﺭ
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﻬﯿﺪﯼ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﮑﻦ ﯾﺎ ﭘﺮﻭﺭﺫﮔﺎﺭ .
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ ..........
ﺷﺌﺮﻫﻮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻮﺕ ﻣﻮﻻﺩﺍﺩ (ﺑﻠﻮﭼﯽ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻭﻡ )
ﺷﺎﻋﺮ : ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﻋﺒﺎﺱ
ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ : ﻣﻼ ﮐﻤﺎﻟﻬﺎﻥ ﻫﻮﺕ ﻭ ﻗﺎﺩﺭﺑﺨﺶ ﻣﻼﺯﻫﯽ ﻭ ﻣﻼ ﻏﻼﻡ
ﻗﺎﺩﺭﻣﻼﺯﻫﯽ
ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭﯾﻦ
ﺩﺭﻣﺤﻤﺪ ﺷﮑﺮ ﮔﭙﺘﺎﺭﯾﻦ
ﺷﺌﺮﻭ ﺷﺎﺋﺮﯼ ﺗﺌﯽ ﮐﺎﺭﯾﻦ
ﺷﺎﮔﺊ ﺯﯾﺮ.ﺑﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺪﺍﺭﯾﻦ
ﺩﺍﺭﺉ ﭼﻨﺪﻧﯿﻦ ﺩﻭﻝ ﺩﺍﺭﯾﻦ
ﮔﺮﻭﻫﯽ ﭘﻬﺮﻫﯽ ﻧﻘﺶ ﮐﺎﺭﯾﻦ
ﺳﯿﻤﯽ ﻣﺴﮑﻞ ﺍﻧﺖ ﺍﺑﺪﺍﺭﯾﻦ
ﺯﯾﻞ ﻭ ﺑﺎﻡ ﺑﮑﻦ ﭘﻠﮕﺎﺭﯾﻦ
ﺳﻮﺍﺭﺑﺌﯽ ﻣﺮﮐﺒﺊ ﺭﻫﻮﺍﺭﯾﻦ
ﻧﻨﺪ ﻣﺎﻥ ﻣﺠﻠﺴﺊ ﮔﻠﺰﺍﺭﯾﻦ
ﺍ ﺩﯾﻮﺍﻧﺊ ﺗﻬﺎ ﻫﺎﻣﻮﺷﺎ
ﭼﻨﮓ ﺩﺭﺑﮑﻦ ﭼﻪ ﭘﻮﺷﺎ
ﺗﺎﺏ ﺩﺋﯽ ﮔﺮﻭﻫﮕﺎﻥ ﻫﻤﮕﻮﺷﺎ
ﻣﻦ ﮐﺎﺭﺍﻥ ﮐﺴﻬﺊ ﺍﻧﭽﻮﺷﺎ
ﭘﻪ ﺷﯿﺮ ﺑﯿﻤﯿﻦ ﻣﻠﮏ ﺍﻧﺪﯾﺸﺎ
ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻋﺪﻭ ﺳﺮ ﭘﺮ ﻭﺷﺎ
ﺯﻫﺮ ﻭ ﮐﻨﺘﺎﻥ ﭘﺮ ﺟﻮﺷﺎ
ﻫﻮﺕ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﯿﻦ ﮐﻮﺷﺎ
ﻧﺸﺘﮓ ﺗﻨﮓ ﺩﻝ ﻭﻫﺎﻣﻮﺷﺎ
ﻫﻮﺕ ﻣﺎﺗﻢ ﻭ ﺳﺮ ﺟﺎﻫﺎ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﺊ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺎﻫﺎ
ﻧﺸﺖ ﺍﻧﺖ ﺳﺮﺟﻢ ﻭﯾﮑﺠﺎﻫﺎ
ﮐﻮﻡ ﻭﻫﯿﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮﺟﺎﻫﺎ
ﮔﺸﺘﮓ ﮐﺴﮕﻠﯿﻦ ﻭﺭﻧﺎﺋﺎ
ﭼﺎﺭﺕ ﭘﺮ ﻭﺗﺎ ﺟﺎﮔﺎﻫﺎ
ﻣﺎﻝ ﻭ ﮐﻬﭽﺮ ﻭ ﺑﻨﺠﺎﻫﺎ
ﺩﺷﺖ ﻭﮐﯿﭻ ﺗﻨﺎ ﮐﻮﻟﻮﺍﻫﺎ
ﻣﺎ ﭘﺸﺘﯿﮓ ﮐﻨﯿﻦ ﺩﺭﯾﺎﺋﺎ
ﺳﻨﺪﺉ ﻣﯿﺰﺭﯾﻦ ﺑﺎﺭﮔﺎﻫﺎ
ﭘﻼﻥ ﻣﻦ ﻫﺎﺗﺮﺍ ﻫﺮ ﺟﺎﻫﺎ
ﻣﻦ ﺍﺭﺍﻡ ﻧﺌﯿﺖ ﺍﺉ ﺟﺎﻫﺎ
ﺑﺮﺍﺗﺎﻥ ﻣﻦ ﻧﮕﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭﻫﺎ
ﻣﻦ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﻧﺖ ﭘﻪ ﮐﻼﻡ ﺍﻟﻠﻪ
ﺍﺭﭘﯿﻦ ﭘﺖ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎ
ﺷﯿﻪ ﻭﺗﯿﮓ ﺟﻨﯿﻦ ﮔﻤﺮﺍﻫﺎ
ﮔﻮﺷﺘﯿﻦ ﻣﻬﺘﺮﯾﻦ ﭘﺮﮔﻮﺍﺗﺎ
ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﯿﮑﻮ ﺯﺭﯾﺎﺗﺎ
ﺷﯿﺮﻣﺤﻤﺪ ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﻤﺎﺗﺎ
ﺩﺭﻣﺤﻤﺪ ﯾﻠﯿﻦ ﺳﻮﮔﺎﺗﺎ
ﻣﻼ ﺑﺎﺋﯽ ﻫﺎﻥ ﮔﻮﻥ ﺑﺮﺍﺗﺎ
ﻟﻠﻪ ﭼﻮ ﮐﯿﻨﮕﺎﻥ ﭘﺮ ﮔﻮﺍﺗﺎ
ﮐﻮﻝ ﺍﻧﺖ ﭘﻪ ﻫﺪﺍﺉ ﺯﺍﺗﺎ
ﮔﻮﻥ ﺗﻮ ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ ﻫﺮﻭﻫﺪﺍ
ﺻﺪﯾﻖ ﭼﻪ ﺑﯿﺎﻧﺎﻥ ﺯﯾﺎﺗﺎ
ﺍﻧﭽﻮ ﮐﻪ ﺍﻫﻨﯿﻦ ﭘﻮﻻﺗﺎ
🔫🔪ﻣﻼ ﻋﺒﺪﺍﻟﻨﺒﯽ ﭼﻮ ﭼﺴﺘﮓ
ﺗﯿﮕﺌﯽ ﭘﻪ ﺑﺪﯾﮕﺎﻥ ﺭﺳﺘﮓ
ﺩﺭﺍ ﭼﻮ ﮔﻨﻮﮐﯿﻦ ﻣﺴﺘﺎ
ﭘﯿﻨﺪﯼ ﺳﺴﺘﮓ ﺍﺕ ﺳﺮﺩﺳﺘﺎ
ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﯿﮑﻮ ﺯﺭﯾﺎﺗﺎ
ﻫﻮﺕ ﺯﻫﻤﺠﻨﯿﻦ ﺑﺮﺍﺯﺗﮑﺎ
ﯾﺎﺭﻣﺤﻤﺪ ﭘﻪ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﭘﺘﺘﺎ
ﻫﻮﺕ ﺳﻨﺘﺎ ﻫﻮﺭ ﺑﯿﺘﺎ
ﺯﻫﺮﺍﺕ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﯽ ﻭﺍﺳﺘﺎ
ﮔﻮﺷﺘﺎ ﮐﺴﮕﻠﯿﻦ ﺑﻬﺰﺍﺗﺎ
ﻫﻮﺕ ﻧﺎﻥ ﺩﺋﯿﻦ ﮔﻮﻫﺎﺭﺯﺗﮑﺎ
ﺷﻬﺪﺍﺩ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﮔﺸﺘﮓ
ﮐﻮﭼﻮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﺪﺍ ﺋﯿﺎ ﺑﺮﺗﮓ
ﻣﻨﯽ ﻧﺎﮐﻮ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﺎ ﮐﺸﺘﮓ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻨﺎﻥ ﺗﻮﺻﯿﻔﺎ
ﮔﯿﺶ ﺍﻧﺖ ﺍﭺ ﻣﻨﯽ ﺗﻌﺮﯾﻔﺎ
ﻫﻤﺎ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﮐﺪﯾﻤﯽ ﺷﺎﻫﺎ
ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻮﭼﻮ ﻭﺭﻧﺎﺋﺎ
ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺵ ﺑﺴﺘﮓ ﭘﻪ ﺩﺍﻭﺍﺋﺎ
ﮔﺸﺘﮓ ﺩﺭ ﺣﺪﯾﺴﯿﻦ ﻫﺎﻧﺎ
ﮔﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻤﺎ ﺩﯾﻮﺍﻧﺎ
ﭘﻬﺮ ﺍﻧﺖ ﭘﻪ ﻭﺗﯽ ﺑﺮﺍﺗﺎﻧﺎ
ﭼﮏ ﺩﺍﺗﮓ ﻣﻨﺎ ﺭﺣﻤﺎﻧﺎ
ﺑﺮﺍﺯﺗﮏ ﭘﻪ ﺑﻠﻮﭼﯽ ﺷﺎﻧﺎ
ﻫﻮﺭﺍﻧﺖ ﮔﻮﻥ ﺷﻤﺌﯽ ﺗﺎﻭﺍﻧﺎ
ﺑﻨﺪﺍﺕ ﻫﻤﺘﭙﺎﮐﯽ ﻣﯿﺎﻧﺎ
ﭼﻮ ﺑﺎﻻﭺ ﻭ ﻧﮑﯿﺒﻮ ﺟﻮﺍﻧﺎ
ﻣﺌﯿﻞ ﺍﺕ ﺩﺷﻤﻨﯿﻦ ﻣﺮﺩﺍﻧﺎ
ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺕ ﺟﻮﺭﺟﻮﺍﺑﯿﻦ ﺷﯿﺮﺍ
ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﯾﻠﯿﻦ ﺑﯿﺮ ﮔﯿﺮﺍ
ﮔﻮﺷﺪﺍﺭ ﺍﺕ ﻣﻨﯽ ﺗﻘﺮﯾﺮﺍ
ﮐﻮﻝ ﺍﻧﺖ ﭘﺮﻭﺗﯽ ﭘﻨﭻ ﺗﯿﺮﺍ
ﭘﺖ ﮐﺸﺘﮓ ﻣﻨﯽ ﺑﺊ ﺗﮑﺴﯿﺮﺍ
ﺷﺎﻫﺊ ﺍﻓﺴﺮ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍ
ﻣﻨﯽ ﭘﺴﺊ ﮔﻢ ﻣﺴﺎﻝ ﺳﻮﺭﺍ
ﻣﻨﺎ ﻟﮓ ﺍﻧﺖ ﭼﻮ ﻭﺗﺎﺳﯽ ﺗﯿﺮﺍ
ﻫﻮﺭﮔﻮﻥ ﺯﻫﻤﺠﻨﯿﻦ ﺩﻟﮕﯿﺮﺍ
ﭘﺎﺩﺍﺗﮑﮓ ﻭﺗﯽ ﺟﻬﮕﯿﺮﺍ
ﺗﯿﺮ ﻣﺎﻫﯿﻦ ﺷﭙﺎﻥ ﮔﺮﺩﯾﺮﺍ
ﺗﻬﺎﺭﻣﺎﻩ ﺍﻧﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺪﻫﯿﺮﺍ
ﺍﺗﮏ ﺍﻧﺖ ﭼﻮﺷﺪﯾﮕﯿﻦ ﺷﯿﺮﺍ
ﯾﮏ ﺭﻭﭼﺊ ﻫﺪﺍﯼ ﺣﻘﺎ
ﺑﻬﻤﻦ ﭼﻮ ﻭﺭﻭﮐﯿﻦ ﮔﺮﮐﺎ
ﻣﻠﮏ ﮐﭙﺘﮓ ﺍﺕ ﭼﻮ ﺗﺮﮐﺎ
ﭼﭙﺖ ﺍﻧﺖ ﺗﯽ ﮔﺮﯾﺐ ﻧﺎ ﺣﻘﺎ
ﭘﻞ ﮐﺖ ﺑﺪ ﺗﻤﯿﺰﯾﻦ ﺯﮐﺎ
ﺩﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﺗﯽ ﭘﺮﻭﺗﯽ ﻣﺎﻟﻮﺍﺭﺍﻥ
ﭼﻨﺪﯾﻦ ﭘﻠﺘﻦ ﻭ ﮔﺎﺕ ﺩﺍﺭﺍﻥ
ﻭ ﺍﺗﺮ ﮐﺖ ﭘﺪﺍ ﻣﺎﻟﻮﺍﺭﺍ
ﺩﺭﮐﭙﺖ ﺍﭺ ﺑﻨﺪﺭﺉ ﭼﺎﺑﻬﺎﺭﺍ
ﻣﻠﮑﺎﻥ ﺭﭘﺘﮓ ﺍﻧﺖ ﯾﮑﺒﺎﺭﺍ
ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﮓ ﺍﺕ ﺳﺮﮐﺎﺭﺍ
ﺳﻨﺪ ﺉ ﻣﻬﺰﺭﯾﻦ ﺑﺎﺯﺍﺭﺍ
ﻫﺎﻝ ﺭﭘﺘﮓ ﺍﺕ ﭘﺮ ﺑﺎﺭﺍ
ﻫﻮﺕ ﻣﺠﻠﺲ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﺍ
ﺑﺪ ﺑﺮﺗﮓ ﻧﯿﮑﻮ ﮐﺮﺩﺍﺭﺍ
ﻫﻮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﯾﻠﯿﻦ ﺳﺮﺩﺍﺭﺍ
ﮔﻮﻥ ﺑﺮﯾﻦ ﺯﻫﻤﺠﻨﯿﻦ ﺩﺭﺩﻭﺍﺭﺍ
ﺻﺪﯾﻖ ﮔﻮﻥ ﻭﺗﯽ ﺍﺳﮕﻮﺍﺭﺍ
ﮔﺮﻧﺪﺍﯾﺖ ﭼﻮ ﮔﺮﻭﮎ ﻭﻫﻮﺭﺍ
ﮔﻮﺍﺭﺍﻧﯿﻦ ﭼﻤﺎ ﺳﺮﮐﻮﺭﺍ
ﺍﻧﭽﻮ ﻣﻮﺳﻤﯽ ﺗﺮ ﻫﻮﺭﺍ
ﭘﺘﯽ ﻣﻞ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﭼﻮ ﻫﺎﺭﺍ
ﺩﯾﻢ ﭘﻪ ﺑﻬﻤﻦ ﺩﯾﺪﺍﺭﺍ
ﺳﻨﺪ ﮔﭙﺘﮓ ﺍﺕ ﭼﻬﺎﺭﺩﻭﺭﺍ
ﺑﻬﻤﻦ ﻧﺸﺘﮓ ﺍﺕ ﺳﺮﺩﺍﺭﯼ
ﻓﻮﺝ ﻭ ﭘﻠﺘﻦ ﻭﮔﺎﺕ ﺩﺍﺭﯼ
ﺗﻮﺍﺭ ﮐﺖ ﺳﺮﻧﺘﺎﺏ ﺟﺎﺭﯼ
ﺑﻠﻪ ﺗﺮﺍ ﻟﮓ ﺍﺗﮓ ﺳﺮﮐﺎﺭﯼ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﺕ ﮐﺘﮓ ﻣﺎﻟﻮﺍﺭﯼ
ﻗﺒﺮﺍﻧﺖ ﭼﻪ ﺗﺮﺍ ﺑﯿﺰﺍﺭﯼ
ﻋﺮﺽ ﮔﺮ ﻫﺪﺍ ﮔﻮﺷﺪﺍﺭﯼ
ﮔﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﺎ ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ
ﺟﻨﮓ ﻭﮔﻮﻧﺪﮐﯿﻦ ﭘﯿﮑﺎﺭﯼ
ﺑﻬﻤﻦ ﺟﻬﺠﺘﮓ ﺑﯽ ﻭﺍﺭﯼ
ﭼﻬﺎﺭﮔﻮﺵ ﻭﻫﺪﻧﮓ ﻭﻻﺭﯼ
ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻧﺖ ﭼﻮﺕ ﺑﺮﻭﺗﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ
ﺩﻧﮓ ﻟﮓ ﺍﺕ ﺍﻧﺖ ﺳﯿﺎﻫﻤﺎﺭﯼ
ﺭﭘﺘﮓ ﭼﻪ ﺳﺮﺍ ﺗﺎﺝ ﺩﺍﺭﯼ
ﺑﯿﻼﻥ ﭘﻞ ﮐﺖ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺒﺎﺭﯼ
ﺍﺋﯽ ﻭﺵ ﺭﻭﺍﺟﯿﻦ ﻣﻬﺮﯼ
ﻫﺮﺟﯿﻦ ﻭ ﻧﭙﺎﺩ ﻭ ﮔﺎﻟﯽ
ﺩﻝ ﭼﻪ ﮐﯿﻨﮕﺎﻥ ﺑﯿﺖ ﻫﺎﻟﯽ
ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺍﻧﺖ ﭘﺪﺍ ﺯﯾﺐ ﻭﻓﺮ
ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﯾﻠﯿﻦ ﻧﯿﮑﻮﻓﺮ
ﻣﻞ ﻭ ﺗﻮﮐﻠﯿﻦ ﺩﻧﮕﯿﻦ ﻧﺮ
ﻫﻮﺕ ﺩﺳﺘﮑﺸﯿﻦ ﻭﻝ ﺑﺮ
ﺗﺎﻧﮑﻪ ﺯﻧﺪﮒ ﺍﺕ ﺍ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭ
ﻭﺕ ﺑﺮﺍﺗﺊ ﻧﻪ ﮐﺮﺗﮓ ﺍﺯﺍﺭ
ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﭼﻤﺊ ﻫﺪ ﺩﺍﺭ
ﮔﻮﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﮑﻦ ﻋﺮﺽ ﺑﺴﯿﺎﺭ